Trainen voor de Nacht van de Vluchteling (2) Ik ben er klaar voor!
Nog zes nachtjes slapen en dan slaap ik een nacht niet. Dan loop ik eindelijk de Nacht van de Vluchteling. In mijn vorige blog schreef ik dat het trainen nog niet zo goed ging. Gelukkig is daar verandering in gekomen en liep ik twee weken geleden voor het eerst 40 km achter elkaar!
Na de langzame start ging het trainen best snel. Ik liep ongeveer één keer per twee weken een lange wandeling en om de dag probeerde ik minstens een uur te wandelen. Al vrij snel liep ik 20 kilometer zonder problemen. Dat was echt een mijlpaal, want het is nog maar een half jaar geleden dat ik het niet in mijn hoofd haalde om die afstand te gaan lopen. Toen was 15 kilometer wel echt het maximaal haalbare.
Ik ga nooit meer wandelen
Op 13 april vond ik dat ik er aan toe was om 30 kilometer te proberen. Dichtbij huis, dat was makkelijk, dan hoefde ik niet zover te reizen. Ik liep van Hillegersberg naar Maasdam via Schiedam Kerkbuurt, Abtswoude en Schipluiden. Hiervan heb ik geleerd dat ik alleen zo dichtbij huis een lange afstand moet gaan wandelen als het me puur om de training gaat en ik niet perse van de omgeving hoef te genieten. Het eerste deel ging nog wel, van Hillegersberg naar Schiedam Kerkbuurt. Het tweede deel was verschrikkelijk saai! Als ik zonder moeite de 30 km had gelopen, had ik dat nog wel getrokken. Helaas had ik zere benen, blaren en moest ik de laatste 5 km heel nodig plassen. Normaliter ga ik wel in de bosjes, maar er waren geen bosjes en wel heel veel fietsers. Na de wandeling was ik er echt zo klaar mee dat ik mee voornam om nooit meer te gaan wandelen.
Gewoon verder trainen
Dat was natuurlijk onzin. Het kostte even wat tijd om te herstellen, maar daarna liep ik weer vrolijk verder. Met mijn doel in gedachten: 40 kilometer lopen tijdens de Nacht van de Vluchteling en hiermee geld ophalen voor Vluchtelingen in crisisgebieden. Half mei liep ik samen met Els, m’n teamgenoot, 30 kilometer en het ging wonderbaarlijk goed. Ja, ik had weer zere benen en blaren, maar ik nam me dit keer niet voor om nooit meer te wandelen. Dat we in de buurt van Hilversum in een prachtige omgeving liepen, hielp natuurlijk wel.
De eerste keer 40
Na de wandeling in Hilversum besloot ik om op 26 mei mee te gaan doen aan een georganiseerde wandeltocht van 40 kilometer. Omdat ik wederom niet te ver wilde reizen, koos ik voor de Marijketocht in Barendrecht. Vanaf mijn huis ging er een directe tram naar de start en finish. Vooral handig voor de terugweg natuurlijk. Het was die dag bloedheet, maar wat liep ik lekker! Dit gaf me een kick: voor het eerst in mijn leven liep ik 40 km achter elkaar. De Nacht van de Vluchteling gaat wel lukken!
Dat ik gisteren 20 km wilde wandelen en na 16 km ben gestopt, laat ik maar even buiten beschouwing. Het was mijn dag niet. Volgende week ga ik de 40 km van Rotterdam naar Den Haag gewoon uitlopen. Ik weet waar ik me voor inzet en waarvoor mijn sponsoren me hebben gesponsord. Een betere motivatie is er niet.
Jij kan nog steeds helpen
Ook deze laatste week kan je me nog sponsoren via de website van de Nacht van de Vluchteling. Je geld wordt gebruikt om vluchtelingen in crisisgebieden wereldwijd te voorzien van onder andere onderdak, medische hulp en schoon drinkwater. Zaken waar iedereen op de wereld recht op heeft, vind ik. Elke bijdrage, hoe klein of groot ook, helpt deze vluchtelingen.
Enne, delen van dit blog via social media, whatsapp of email helpt natuurlijk ook!
